دوستی با الله جل جلاله

ای خدا این بنده را رسوا مکن گر بدم من سر من پیدا مکن

دوستی با الله جل جلاله

ای خدا این بنده را رسوا مکن گر بدم من سر من پیدا مکن

بحر طویل

بحر طویل
حمد گویم به دل و جان، صمدی را که به اسرار هویت، و به سرپنجه قدرت، و به کلک احدیت، به سراپرده حکمت، زره لطف محبت، ز پی فضل و کرامت، ز کردم کرده نمایان، در این عرصه امکان، و در این گوشه جولان، فلک و خور و مه تابان، ملک و آدمی و جانّ، نباتات و جمادات فراوان، که بود حجت و برهان، همگی اهل صفا را.
دگر آن تحفه مسعود، از آن خالق معبود، بر آن خاتم محمود، بر آن خاصه مودود، بر آن فاضل ذی‌الجود، له العالم موجود، که مقصود ز تخلیق جهان بود، به ارشاد «فاوحی» به بازوی «فتحنا»، به یاری «کفینا» به نیروی «اذا جاء»، به دو نرگس شهلا، به گیسیوی سمنسا، به قانون مسیحا، گرفت عرض و سما را.

عاشق شدن بر مردنی ها بسیار نادانی و حماقت است

 

 حضرت مولانا محمد حکیم اختر می فرمایند:

 از چنین مالک کریمی اعراض و رویگزدانی کردن ، و بر آن بی وفایانی جان دادن ، که عاشقان خود  را دشنام می دهند در کجا خردمندی است ، من به چه درد دلی درد دلم را در دلهایتان بریزم و در  دل خود هم بریزم شما بگویید که برای مولای کریم (الله جل جلاله)فدا شدن و جان دادن، با ارزشتر و قیمتی تر است یا بر آن مردنی ها،عاشق شدن و مردن؟ از مردن بر مردنی ها چه چیز حاصل        می شود؟ نه دنیا در اختیارشان است و سکون دل در آخرت در اختیارشان است.خوب بدانید  که در اختیار زیبا رخان نمکین سکون قلب هم نیست. حق تعالی در قرآن پاک اعلان فرمود: «الا بذکر الله تطمئن القلوب» ای مومنان سکون دل شما را من الله در دست خود قرار داده ام.سکون دلتا ن فقط در یاد من الله است.